کنترل بیولوژیکی عوامل مهم پوسیدگی ریشه باقلا توسط باکتری ها ی آنتاگونیست فرا ریشه

در سال های 1386 و 1387 از مزارع باقلا در استان لرستان از گیاهان مشکوک به پوسیدگی ریشه و طوقه باقلا، نمونه برداری شد و در مجموع 121 جدایه قارچ و کرومیستا جدا شد. در این بررسی مشخص شد که فراوانی قارچ fusarium solani که موجب پوسیدگی ریشه باقلا می شود، از سایر جدایه ها بیشتر و خسارت ناشی از آن در مزارع استان زیاد است و بعد از آن بیشترین فراوانی به ترتیب متعلق به گونه های f. oxysporum، rhizoctonia solani، macrophomina phaseolina و pythium sp. بود. در بین این عوامل macrophomina phaseolina و pythium به عنوان عوامل پوسیدگی طوقه و ریشه باقلا برای اولین بار از ایران گزارش شدند. علاوه بر عوامل بیماری زای اشاره شده، 57 استرین باکتریایی نیز از فرا ریشه گیاه باقلا در مزارع یاد شده، جدا شدند و برای اثبات خاصیت آنتی بیوزی آزمایش شدند و استرین های بازدارنده با تشکیل هاله بازدارندگی در حضور بیمارگرها، انتخاب شدند. استرین های غربال شده با کمک صفات بیوشیمیایی، مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی شناسایی شدند. استرین های r10 و r14 به عنوان جنس rhizobium و استرین های p42، p38، p34 و p8 به عنوان جنس pseudomonas تشخیص داده شدند. این استرین ها به دو صورت خاک کاربردی و آغشته سازی بذور باقلا علیه عوامل بیماری زا به کار رفتند. نتایج نشان داد که در حالت اضافه کردن سوسپانسیون باکتری به خاک در حضور fusarium solani، macrophomina phaseolina و rhizoctonia solani وزن خشک گیاه به ترتیب 1، 36/0 و 37/0 گرم بود. در حالت آغشته سازی بذور، گیاهانی که آلوده به fusarium solani، macrophomina phaseolina و rhizoctonia solani بودند به ترتیب وزن خشکی برابر با 41/0، 43/0 و 34/0 گرم داشتند، که این نتایج حاکی از آن است که فاکتورهای رشدی در گیاه در اثر بیوکنترل روی دو جدایه fusarium solani و rhizoctonia solani در حالت آلوده سازی خاک افزایش یافت اما در مورد جدایه macrophomina phaseolina این فاکتورها فقط در حالت آغشته سازی بذور بیشتر شده بود. در مجموع نتایج حاصل از این بررسی مشخص نمود که استرین های p42، p34، p38 و p8 باعث افزایش معنی دار وزن خشک گیاه می شوند.